10 soorten creatief schrijven (met voorbeelden die je geweldig zult vinden) (2024)

Veel valt onder de term 'creatief schrijven': poëzie, korte fictie, toneelstukken, romans, persoonlijke essays en liedjes, om er maar een paar te noemen. Vanwege de creativiteit die het kenmerkt, is creatief schrijven een uiterst veelzijdige kunst. Dus in plaats van te definiëren watcreatief schrijven is, is het misschien gemakkelijker te begrijpen wat het isdoetdoor naar voorbeelden te kijken die het enorme scala aan stijlen en genres onder zijn enorme paraplu demonstreren.

Daartoe hebben we een niet-uitputtende lijst verzameld van werken in meerdere formaten die de schrijvers hier bij Reedsy hebben geïnspireerd. Met 20 verschillende werken om te ontdekken, hopen we dat ze jou ook zullen inspireren.

Poëzie

Mensen schrijven al bijna net zo lang creatief als wij pennen kunnen vasthouden. Denk maar aan lange epische gedichten zoalsDe Odysseeof later deZingen van Mijn Cid- enkele van de vroegst geregistreerde geschriften in hun soort.

Poëzie is ook een geweldige plek om te beginnen als je je eigen pen in de inktpot van creatief schrijven wilt dopen. Het kan zo kort of lang zijn als je wilt (je hoeft geen epos van Homerische proporties te schrijven), moedigt je aan om je observatievaardigheden op te bouwen en spreekt vaak vanuit een enkelestandpunt.

Hier zijn een paar voorbeelden:

"Ozymandias" van Percy Bysshe Shelley

Er blijft niets anders over. Rond het verval af

Van dat kolossale Wrak, grenzeloos en kaal

Het eenzame en vlakke zand strekt zich ver weg uit.

Dit klassieke gedichtvan de romantische dichter Percy Shelley (ook bekend als de echtgenoot van Mary Shelley) gaat helemaal over nalatenschap. Wat laten we achter? Hoe zullen we herinnerd worden? De grote koning Ozymandias bouwde een enorm standbeeld voor zichzelf en verkondigde zijn macht, maar deironieis dat zijn beeld de tand des tijds niet overleeft. Door dit gedicht in te lijsten zoals hem verteld door een 'reiziger uit een antiek land', verandert Shelley dit effectief in een verhaal. Samen met het zorgvuldige gebruik van juxtapositie om ironie te creëren, bereikt dit gedicht veel in slechts een paar regels.

"Proberen de doden op te wekken" door Dorianne Laux

Een richting. Een voorwerp. Mijn liefste, het heeft het nodig

een plek om te rusten. Zeg iets. Ik luister.

Ik ben klaar om te geloven. Zelfs leugens, het kan me niet schelen.

Poëziewordt gekoesterd vanwege zijn vermogen om sterke emoties op te roepen bij de lezer met slechts weinig woorden, wat precies is wat Dorianne Laux doet in “Proberen de doden op te wekken.” Met levendige beelden die het pijnlijke verlangen van de verteller onderstrepen, neemt ze ons mee naar een privénachtscène terwijl de verteller wegsluipt van een feestje om te bidden tot iemand die ze hebben verloren. We doen pijn om hun verlies en hoe graag ze willen dat hun verloren geliefde hen op de een of andere manier erkent. Het is echt een masterclass over hoe schrijven kan worden gebruikt om emoties weer te geven.

Als je merkt dat je geïnspireerd raakt om wat poëzie uit te proberen - en misschien zelfslaat het publiceren- bekijk dezepoëzie lay-outsdat kan je vers verheffen!

Songtekst

De nauw verwante neef van poëzie, songteksten zijn een andere geweldige manier om je creatieve schrijfspieren te buigen. Je moet niet alleen het perfecte rijmschema vinden, maar het ook afstemmen op het ritme van de muziek. Dit kan een grote uitdaging zijn voor een ervaren dichter of een muzikaal ingestelde.

Bekijk deze twee voorbeelden om te zien hoe muziek iets extra's aan je poëzie kan toevoegen:

"Halleluja" van Leonard Cohen

Je zegt dat ik de naam ijdel heb gebruikt

Ik weet de naam niet eens

Maar als ik dat deed, nou, echt, wat gaat het jou aan?

Er is een gloed van licht in elk woord

Het maakt niet uit wat je hebt gehoord

Het heilige of het gebroken Halleluja

Metaforenzijn gemeengoed in bijna elke vorm van creatief schrijven, maar zullen vaak centraal staan ​​in kortere werken zoals poëzie en liedjes. Bij de geringste vermelding nodigen ze de luisteraar uit om hun emotionele of culturele ervaring in het stuk te brengen, waardoor de schrijver meer kan uitdrukken met minder woorden en het tegelijkertijd een diepere betekenis kan geven. Als een heel nummer in metaforen is vervat, kun je er misschien zelfs meerdere betekenissen aan vinden, zoals in Leonard Cohen's "Hallelujah.” Terwijl de bijbelse verwijzingen van Cohen een lied creëren dat op het eerste gezicht lijkt alsof het over een strijd met religie gaat, heeft de dubbelzinnigheid van de tekst het mogelijk gemaakt om het te zien als een lied over een gecompliceerde romantische relatie.

"I Will Follow You into the Dark" van Death Cab voor Cutie

​​Als Heaven and Hell besluiten dat ze allebei tevreden zijn

Verlicht de nee's op hun vacatureborden

Als er niemand naast je is als je ziel aan boord gaat

Dan volg ik je in het donker

Songteksten kun je zien als poëzie op muziek. Ze slagen erin om veel van dezelfde dingen te doen die hun literaire tegenhangers doen - inclusief aan je hart trekken. Death Cab for Cutie is ongelooflijk populairindierockballadgaat over de diepe toewijding van de zanger aan zijn geliefde. Hoewel sommigen het nummer misschien een beetje te duister en macaber vinden, herinneren de melancholische melodie en aangrijpende teksten ons eraan dat liefde na de dood kan voortduren.

Toneelstukken en scenario's

Van de korte vorm van poëzie gaan we naar de wereld van drama - ook wel bekend als het toneelstuk. Deze vorm is zo oud als het gedicht en gaat terug tot de werken van oude Griekse toneelschrijvers zoals Sophocles, die de mythen van hun tijd in een dramatische vorm verwerkten. Het toneelstuk (en het modernere scenario) geeft de woorden op de pagina een letterlijke menselijke stem, waardoor een verhaal en de personages volledig tot leven komen door middel van dialoog.

Benieuwd hoe dat eruit ziet? Kijk eens naar deze voorbeelden:

Al mijn zonen van Arthur Miller

'Ik weet dat je niet slechter bent dan de meeste mannen, maar ik dacht dat je beter was. Ik heb je nooit als een man gezien. Ik zag je als mijn vader.”

Arthur Miller fungeert als een brug tussen het klassieke en het nieuwe en creëert tragedies uit de 20e eeuw die plaatsvinden in woonkamers en achtertuinen in plaats van koninklijke hoven, dus we moesten opnemenzijn doorbraakop deze lijst. Deze tragedie speelt zich af in de achtertuin van een volledig Amerikaans gezin in de zomer van 1946 en slaagt erin om familiespanningen op een onvoorstelbare schaal over te brengen.opbouwend naar een intense climaxdoet denken aan klassiek drama.

💡 Lees meer over Arthur Miller en klassieke invloeden in ons overzicht vanFreytags piramide.

"Alles is in orde" van Michael Schur (De goede plek)

“Nou, dan is dit systeem klote. Wat... één op de miljoen mag in het paradijs leven en alle anderen worden voor eeuwig gemarteld? Kom op! Ik bedoel, ik maakte Gandhi niet gek, maar het ging goed. Ik was een medium persoon. Ik zou de eeuwigheid op een middelgrote plaats moeten doorbrengen! Zoals Cincinnati. Iedereen die niet perfect was, maar niet verschrikkelijk, zou de eeuwigheid in Cincinnati moeten doorbrengen.”

Een scenario, vooral een tv-piloot, is als een minitoneelstuk, maar met de extra taak om een ​​publiek ervan te overtuigen dat ze nog honderd afleveringen van de show willen zien. Het mengen van moraalfilosofie met komedie,De goede plek is een leuke ontmoetingsshow die zich afspeelt in het hiernamaals en die een aantal grote vragen stelt over wat het betekent om goed te zijn.

Het volgt Eleanor Shellstrop, een ongelooflijk onvolmaakte vrouw uit Arizona die wakker wordt in 'The Good Place' en beseft dat er een kosmische verwarring is geweest. Vastbesloten om haar plek in het paradijs niet te verliezen, rekruteert ze haar 'zielsverwant', een voormalig hoogleraar ethiek, om haar filosofie te onderwijzen in de hoop dat ze kan leren een goed mens te zijn en haar schertsvertoning van een oprechte burger voort te zetten. De piloot doet uitstekend werk door de inzet, het verhaal en de personages op te zetten, terwijl hij diepe filosofische ideeën naar binnen smokkelt.

Persoonlijke essays

Ons eerste uitstapje naar non-fictie op deze lijst is het persoonlijke essay. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn deze verhalen op de een of andere manier autobiografisch - ze gaan over het leven en de ervaringen van de auteur. Maar laat u niet misleiden door de realistische component. Deze essays kunnen elke vorm aannemen, van strips tot dagboekaantekeningen tot recepten en alles wat je maar kunt bedenken. Meestal richten ze zich op een enkel probleem, ze stellen je in staat je leven te verkennen en te bewijzen dat het persoonlijke universeel kan zijn.

Hier zijn een paar fantastische voorbeelden:

"Over het verkopen van je eerste roman na 11 jaar" door Min Jin Lee (Literary Hub)

Er was zoveel te leren en te oefenen, maar ik begon het proza ​​in verzen en het vers in proza ​​te zien. Patronen doken op in gedichten, verhalen en toneelstukken. Er was muziek in zinnen en alinea's. Ik kon de stiltes in een zin horen. Al dit onderwijs was als het krijgen van röntgenzicht en dierlijk gehoor.

Dit diep eerlijkpersoonlijk essaydoorPachinkoauteur Min Jin Lee is een verslag van haarelf jaar durende strijd om haar eerste roman te publiceren. Zoals al het goede schrijven, is het intens gericht op persoonlijke emotionele details. Hoewel het gebaseerd is op de specifieke kenmerken van de persoonlijke reis van de auteur, belichaamt het een ervaring die absoluut universeel is: die van moeilijkheden en tegenspoed die gepaard gaan met uiteindelijk succes.

"Een fietser in het Engelse landschap" door Roff Smith (New York Times)

Deze afbeeldingen zijn echter niet bedoeld om over mij te gaan. Ze zijn bedoeld om een ​​fietser in het landschap te vertegenwoordigen, wie dan ook - jij misschien.

Roff Smith is prachtigfotoverslagfor the NYT is een bewijs van de kracht van het creatief combineren van beeld en tekst. Hier zijn foto's van Smith bovenop een fiets verre van alleen maar sierlijk. Ze zijn een integraal onderdeel van de peinzende stemming van het essay, net zo essentieel als het schrijven. Hoewel Smith zijn werk op het kruispunt plaatst van verschillende esthetische invloeden (zoals de schilder Edward Hopper), valt het meest op in dit zwijgzame, doordachte stuk schrijven zijn gebruik van detweede persoonom de lezer rechtstreeks aan te spreken. Plots stapt de schrijver uit het lichaam van het essay en maakt oogcontact met de lezer. De lezer maakt nu als tweede personage deel uit van het verhaal en komt eindelijk in beeld.

Korte fictie

Het korte verhaal is het gelukkige medium van het schrijven van fictie. Deze hapklare verhalen kunnen in één keer worden verslonden en je nog steeds aan het wankelen brengen. Soms gezien als een opstap naar nieuw schrijven, kan dat niet verder van de waarheid zijn. Het schrijven van korte verhalen is een kunst op zich. De beperkte lengte betekent dat elk woord telt en er is geen betere manier om dat te zien dan met deze twee voorbeelden:

"Een MFA-verhaal" door Paul Dalla Rosa (elektrische literatuur)

Bij Starbucks herinnerde ik me een lezing die Zhen had gegeven, een lezing georganiseerd door de faculteit van het programma. Ik had niet willen gaan, maar deed het toch. In de bar las hij: 'Ik heb dit geschreven in een Starbucks in Shanghai. Aan de oever van de Huangpu.' Het was geen terzijde of introductie. Het waren twee regels van het gedicht. Ik zat in een Starbucks en ik schreef geen gedichten. Ik was niets aan het schrijven.

Ditkort verhaalis een heerlijk metafictief verhaal over de worstelingen van het schrijverschap in New York. Van het betalen van de rekeningen tot het onder ogen zien van kritiek in een schrijfworkshop en het benijden van productievere schrijvers,Het verhaal van Paul Dalla Rosais een slimme satire van de beproevingen die het schrijversberoep met zich meebrengt, en alle tegenstrijdigheden die worden belichaamd door systemische creativiteit (zoals beroemd uiteengezet in Mark McGurl'sHet programmatijdperk). Bovendien is dit verhaal een uitstekend voorbeeld van iets dat vaak voorkomt in creatief schrijven: een schrijver die licht werpt op de persoonlijke gedachten of momenten van twijfel die we niet toegeven of waar we niet openlijk over praten.

"Bloeiende Walrus" door Scott Skinner (Reedsy)

Ik vertel hem dat ze er al minstens een maand zijn, en hij kijkt bezorgd. Hij heeft mijn tong op een papieren zakdoekje en grijpt de zijkanten vast met zijn wijsvinger en duim. Mijn tong heeft nooit veel tijd buiten mijn mond doorgebracht, en ik stel me het voor als een walrus die zich koestert in de stralen van het tandlicht. Het gaat niet goed met mijn walrus.

Een winnaar van Reedsy's wekelijkse Prompts-schrijfwedstrijd, 'Bloeiende walrussen’ is een verhaal dat het triviale en het serieuze goed in balans houdt. In de pauzes tussen zijn uitstekende,natuurlijke dialoog, slaagt het verhaal erin de angst en het verdriet van slecht medisch nieuws te verdrijven, terwijl de hoofdrolspeler zijn zorgen verbergt voor zijn vrouw en dochter. Deze stiltes zijn rijk aan subtekst en groeien en resoneren met de lezers.

Wil je het schrijven van korte verhalen proberen? Probeer onze gratis cursus eens!

Romans

Misschien is het eerste dat in je opkomt als je het over creatief schrijven hebt, romans zijn een vorm van fictie die veel mensen kennen en waar ze van houden, maar die schrijvers soms intimiderend vinden. Het goede nieuws is dat romans niets anders zijn dan het ene woord na het andere, zoals elk ander stuk schrijven, maar uitgebreid en in een vloeiend verhaal gestopt. Een fluitje van een cent, toch?

Bekijk deze twee (zeer verschillende) satirische romans om een ​​idee te krijgen van de reikwijdte van het formaat:

Gemakswinkel vrouwvan Sayaka Murata

Ik wou dat ik terug was in de buurtwinkel waar ik werd gewaardeerd als een werkend personeelslid en de dingen waren niet zo ingewikkeld als dit. Toen we eenmaal onze uniformen hadden aangetrokken, waren we allemaal gelijk, ongeacht geslacht, leeftijd of nationaliteit - allemaal gewoon winkelpersoneel.

Keiko, een zesendertigjarige medewerker van een buurtwinkel, vindt troost en geluk in de strikte, saaie routine van de dagelijkse gang van zaken in de winkel. Een grappig, satirisch, maar tegelijkertijd zenuwslopend onderzoek naar de sociale structuren die we als vanzelfsprekend beschouwen, Sayaka Murata'sGemakswinkel vrouwis zeer origineel en blijft bij de lezer hangen lang nadat ze het hebben neergelegd.

Wissendoor Percival Everett

De harde, gruizige waarheid is dat ik bijna nooit aan ras denk. Die keren dat ik er veel over nadacht, deed ik dat vanwege mijn schuldgevoel omdat ik er niet aan dacht.

Wissenis een waarlijk geslaagde satire van de neiging van de uitgeverswereld om Afro-Amerikaanse auteurs en hun schrijven te essentialiseren. De hoofdrolspeler van Everett is een schrijver wiens werk niet past bij wat uitgevers van hem verwachten - werk dat de "Afro-Amerikaanse ervaring" beschrijft - dus schrijft hij een parodieroman over het leven in het getto. De uitgevers worden er gek van en tot schrik van de hoofdrolspeler wordt het the next big thing. Deze verfijnde roman is zowel ironisch als teder en laat de lezers veel stof tot nadenken achter.

Creatieve non-fictie

Creatieve non-fictie is vrij breed: het is van toepassing op alles wat niet beweert fictie te zijn (hoewel de opkomst van autofictie de grenzen tussen fictie en non-fictie zeker heeft doen vervagen). Het omvat alles, van persoonlijke essays en memoires tot het schrijven van humor, en ze variëren in lengte van blogposts tot volledige boeken. Het bepalende kenmerk van dit enorme genre is dat het de wereld of de ervaring van de auteur gebruikt en er een verhaal van maakt dat een lezer kan volgen.

Hier willen we ons concentreren op werken van nieuwe lengte die diep ingaan op hun respectieve onderwerpen. Hoewel ze heel verschillend zijn, laten deze twee voorbeelden echt de breedte en diepte van de mogelijkheden van creatieve non-fictie zien:

Mannen die we hebben geoogstdoor Jesmyn Ward

Mannenlichamen bezaaien mijn familiegeschiedenis. De pijn van de vrouwen die ze achterlieten, trekt ze van buitenaf, laat ze verschijnen als geesten. In de dood overstijgen ze de omstandigheden van deze plek die ik tegelijkertijd liefheb en haat, en worden ze bovennatuurlijk.

Schrijver Jesmyn Ward vertelt over de dood van vijf mannen uit haar landelijke gemeenschap in Mississippi in evenveel jaar. In haar bekroondememoires, duikt ze in de levens van de vrienden en familie die ze verloor en probeert ze de tragedie te begrijpen. Ze werkt vijf jaar terug en vraagt ​​zich af waarom dit keer op keer moest gebeuren, en onthult langzaam de lange geschiedenis van racisme en armoede die zwarte plattelandsgemeenschappen regeert. Ontroerend en emotioneel rauw,Mannen die we hebben geoogst is een aanklacht tegen een wreed systeem en het verhaal van het verdriet en de woede van een vrouw terwijl ze er doorheen probeert te navigeren.

Kurk Dorkvan Bianca Bosker

Hij geloofde dat wijn iemands leven kon veranderen. Daarom kocht hij liever flessen dan zich te verspillen aan truien. Truien waren dingen. Flessen wijn, zei Morgan, "zijn manieren waarop mijn menselijkheid zal veranderen."

In dit werk van meeslepende journalistiek, laat Bianca Bosker haar leven als techjournalist achter zich om de wereld van wijn te verkennen. Door een "kurkenzuster" te worden, komt ze overal, van de meest verfijnde restaurants van New York tot wetenschappelijke laboratoria, terwijl ze leert wat ervoor nodig is om een ​​sommelier en een echte wijnobsessie te zijn. Deze grappige en vermakelijke reis door het heden en verleden van het maken en proeven van wijn zal u zeker beter informeren en wensen dat ook u uw leven achter u kunt laten voor iemand die toegewijd is aan wijn.

Geïllustreerde verhalen (strips, graphic novels)

Ooit verbannen naar de "grappige pagina's", heeft de afgelopen veertig jaar stripgeschiedenis bewezen dat het een serieus medium is. Strips zijn vanaf de begindagen van Jack Kirby's superhelden getransformeerd tot een medium waarin bijna elk genre vertegenwoordigd is. Humoristische one-shots in de zondagskranten staan ​​naast geïllustreerde memoires, horror, fantasie en zo ongeveer alles wat je maar kunt bedenken. Met dit soort visuele verhalen kunnen de schrijver en artiest creatief worden met perspectief, toon en nog veel meer. Bekijk deze voor twee heel verschillende, maar even vermakelijke voorbeelden:

Calvijn & Hobbesdoor Bill Watterson

'Het leven is als topografie, Hobbes. Er zijn toppen van geluk en succes, vlakke stukken saaie routine en dalen van frustratie en mislukking.'

Deze geliefde strip volgt Calvin, een onstuimige zesjarige jongen, en zijn opgezette tijger/denkbeeldige vriend Hobbes. Ze halen allerlei grappen uit op school en thuis, en mijmeren over de wereld zoals alleen een zesjarige en een antropomorfe tijger dat kunnen. Hoe lachwekkend grappig het ook is,Calvijn & Hobbes'populariteit blijft bestaan, zowel vanwege zijn eigenzinnigheid als het gebruik van humor om commentaar te leveren op het leven, de kindertijd, de volwassenheid en alles daartussenin.

Uit de heldoor Alan Moore en Eddie Campbell

'Ik zal je vertellen waar we zijn. We bevinden ons in het meest extreme en volslagen gebied van de menselijke geest. Een vage, onderbewuste onderwereld. Een stralende afgrond waar mensen elkaar ontmoeten. Hel, Netley. We zijn in de hel.'

Stripszijn niet alleen het rijk van superhelden en strips met één grap, zoals Alan Moore bewijstdeze geserialiseerde graphic noveluitgebracht tussen 1989 en 1998. Dit macabere verhaal is een minutieus onderzochte alternatieve geschiedenis van de Ripper-moorden in het Victoriaanse Londen. Feit en fictie versmelten tot een wereld waarin de koninklijke familie betrokken is bij een duistere samenzwering en vrijmetselaars aan de zijlijn op de loer liggen. Het is een surrealistisch gek avontuur dat op de best mogelijke manier verontrustend is.

Videogames en RPG's

Waarschijnlijk de minst verwachte vermelding op deze lijst, we dachten dat videogames en RPG's ook een vermelding verdienden - en een welverdiende erkenning voor de ingewikkelde verhalen die nodig zijn om ze te maken.

In wezen gegamificeerde avonturenverhalen, zonder aandacht voor plot, personages en een verhaallijn, zouden deze games veel van hun charme verliezen, dus laten we eens kijken naar twee voorbeelden waar het creatieve schrijven echt doorschijnt:

80 dagendoor inkle studio's

"Het was een triomf van de uitvinding op de natuur en zal de komende vijftig jaar vrijwel zeker weer in het stof verdwijnen."

GenaamdTijd Tijdschrift's spel van het jaar in 2014,dit verhalende avontuuris gebaseerd opRond de wereld in 80 dagendoor Jules Verne. De speler wordt gecast als de verteller van de roman, Passpartout, en moet de wereld rondreizen in dienst van hun werkgever, Phileas Fogg. De game speelt zich af in een alternatief steampunk Victoriaans tijdperk en gebruikt zijn wereldreis om commentaar te leveren op de kolonialistische fantasieën die inherent zijn aan de originele roman en zijn tijdsperiode. Op verhaalniveau betekent de 'kies-je-eigen-avontuur'-stijl dat de reizen van geen twee spelers hetzelfde zullen zijn. Deze innovatieve benadering van een klassieke roman toont het potentieel van videogames als medium voor het vertellen van verhalen, waardoor de speler echt deel uitmaakt van het verhaal.

Wat overblijft van Edith Finchdoor Reuzenmus

'Als we eeuwig zouden leven, zouden we misschien tijd hebben om dingen te begrijpen. Maar zoals het nu is, denk ik dat we het beste kunnen proberen onze ogen te openen en te beseffen hoe vreemd en kort dit allemaal is.'

Dit videospelcast de speler als de 17-jarige Edith Finch. Edith keert terug naar het huis van haar familie op een eiland in het noordwesten van de Stille Oceaan, verkent het enorme huis en probeert erachter te komen waarom zij de enige van haar familie is die nog in leven is. Het verhaal van elk gezinslid wordt onthuld terwijl je je een weg baant door het huis en langzaam het tragische lot van de Finches uitpakt. Griezelig en meeslepend, deze first-person verkenningsgame gebruikt het medium om een ​​reeks werkelijk unieke verhalen te vertellen.

Humor

Grappig en luchtig aan de oppervlakte, humor wordt vaak erkend als een van de lastigste vormen van creatief schrijven. Immers, hoewel je de artistieke waarde kunt zien in een stukje proza ​​waar je niet per se van geniet, zou je kunnen zeggen dat als een grap niet grappig is, hij objectief gezien mislukt is.

Dat gezegd hebbende, het is verre van een onmogelijke taak, en velen zijn erin geslaagd om door hun schrijven een glimlach op het gezicht van hun lezers te toveren. Hier zijn twee voorbeelden:

'Hoe u hoopt dat uw uitgebreide familie zal reageren als u uw baan aan hen uitlegt' door Mike Lacher (McSweeney's Internet Tendency)

"Is het waar dat je geen bureau hebt?" zal je oma vragen. Je knikt weer en opent een blikje Country Time Lemonade. "Mijn sterren," zal ze zeggen, "het moet zo geweldig zijn om geen traditioneel kantoor te hebben en in plaats daarvan een bistro-achtige coworking-ruimte te delen."

Satire en parodie vormen een heel subgenre van creatief schrijven, en websites als McSweeney's Internet Tendency en The Onion waren consequent een schot in de roos met hun parodieën op het publiceren van tijdschriften en nieuwsmedia.Dit specifieke voorbeeldvindt humor in de kloof tussen traditionele gezinsverwachtingen en hedendaagse, ‘trendy’ werkculturen. Dit geestige stuk speelt in op de inherente dwaasheid van de moderne banen in de middenklasse van vandaag en verbeeldt een scenario waarin de familie van de schrijver volledig begrijpt wat ze doen - en geboeid is om meer te horen. "'Is het nu waar', zal je oom fluisteren, 'dat je een potentiële investering hebt van een van de oprichters van I Can Haz Cheezburger?'"

'Geen fijnproever' door Hilary Fitzgerald Campbell (elektrische literatuur)

Ik ben geen fijnproever, dat ben ik nooit geweest, en ik weet in mijn hart dat ik dat nooit zal worden.

Benadrukken wat zij ziet alseen ondraaglijke sociale obsessie met eten, neemt Hilary Fitzgerald Campbell in deze strip een hilarisch standpunt in tegen het belang van voedsel. Van de moedige stelling van de schrijver ("Ik denk dat er meer opwindende dingen zijn om over te praten en je op te concentreren in het leven, dan wat er voor het avondeten is") tot de grappige verschijning van familieleden en de partner van de verteller, 'Not a Foodie' laat zien dat zelfs een ogenschijnlijk alledaagse ergernis van huisdieren creatief kan worden benaderd - en zelfs iets diepgaands over het leven kan onthullen.

We hopen dat deze lijst je inspireert met je eigen schrijven. Als er één ding is dat je uit dit bericht haalt, laat het dan zijn dat er geen limiet is aan waar je over kunt schrijven of hoe je erover kunt schrijven.

In het volgende deel van deze gids gaan we dieper in op de fascinerende wereld van creatieve non-fictie.